درک شما از ستاره چیست؟ ستاره‌ها چه نقشی در زندگی ما دارند؟ از کجا آمده‌اند؟ و چقدر عمر میکنند؟ از چی ساخته شده‌اند؟ و خیلی سوالات دیگه ممکنه به ذهنمون خطور کنه. خب اومدیم بخشی از این سوالات رو پاسخ بدیم.

ریچارد بریل، دانشیار کالج جامعه هونولولو، قراره در این باره توضیح بدن:
یک ستاره زمانی متولد می‌شود که اتم‌های عناصر سبک تحت فشار کافی فشرده شوند تا هسته‌های آن‌ها همجوشی شوند. همه ستارگان نتیجه تعادل نیروها هستند: نیروی گرانش اتم‌های گاز بین ستاره ای را فشرده می کند تا زمانی که واکنش‌های همجوشی آغاز شود. و هنگامی که واکنش‌های همجوشی شروع می شوند، فشاری به بیرون وارد می کنند. تا زمانی که نیروی گرانش درونی و نیروی بیرونی ایجاد شده توسط واکنش‌های همجوشی برابر باشند، ستاره ثابت می‌ماند.

ابرهای گازی در کهکشان ما و کهکشان‌های دیگر مانند کهکشان ما رایج هستند. به این ابرها سحابی می گویند. یک سحابی معمولی چندین سال نوری وسعت دارد و دارای جرم کافی برای ساخت چندین هزار ستاره به اندازه خورشید است. بیشتر گاز در سحابی‌ها از مولکول‌های هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است، اما بیشتر سحابی‌ها حاوی اتم‌های عناصر دیگر و همچنین برخی مولکول های آلی پیچیده هستند. این اتم‌های سنگین تر، بقایای ستارگان قدیمی‌تر هستند که در رویدادی که ما آن را ابرنواختر می‌نامیم منفجر شده‌اند. منبع مولکول‌های آلی هنوز یک راز است.
بی نظمی در چگال گاز باعث ایجاد نیروی گرانشی خالص می‌شود که مولکول‌های گاز را به هم نزدیکتر می‌کند. برخی از ستاره شناسان فکر می کنند که یک اختلال گرانشی یا مغناطیسی باعث فروپاشی سحابی می‌شود. با جمع شدن گازها، انرژی پتانسیل را از دست می دهند که منجر به افزایش دما می‌شود.

با ادامه ریزش، دما افزایش می‌یابد. ابر در حال فروپاشی به ابرهای کوچک‌تر زیادی تقسیم می‌شود که هر کدام ممکن است در نهایت تبدیل به یک ستاره شوند. هسته ابر سریعتر از قسمت‌های بیرونی فرو می‌ریزد و ابر برای حفظ تکانه زاویه‌ای سریعتر و سریعتر شروع به چرخش می‌کند. هنگامی که هسته به دمای حدود 2000 درجه کلوین می رسد، مولکول‌های گاز هیدروژن به اتم‌های هیدروژن تجزیه می‌شوند. در نهایت دمای هسته به 10000 درجه کلوین می‌رسد و با شروع واکنش‌های همجوشی شروع به شبیه شدن به یک ستاره می‌کند. وقتی به اندازه 30 برابر خورشید ما فرو می‌ریزد، به یک پیش ستاره تبدیل می‌شود.
هنگامی که فشار و دما در هسته به اندازه کافی برای حفظ همجوشی هسته‌ای بزرگ می‌شود، فشار بیرونی در برابر نیروی گرانشی عمل می‌کند. در این مرحله هسته تقریباً به اندازه خورشید ما است. پوشش گرد و غبار باقیمانده اطراف ستاره گرم می‍‌شود و در قسمت مادون قرمز طیف به روشنی می‌درخشد. در این مرحله، نور مرئی ستاره جدید نمی‌تواند به درون پاکت نفوذ کند. در نهایت، فشار تشعشع از ستاره، پوشش را دور می‌کند و ستاره جدید تکامل خود را آغاز می‌کند. خواص و طول عمر ستاره جدید به مقدار گازی که در دام باقی می‌ماند بستگی دارد. ستاره‌ای مانند خورشید ما حدود 10 میلیارد سال عمر دارد و فقط میانسال است و پنج میلیارد سال دیگر باقی مانده است.

مارگارت ام. هانسون، استادیار فیزیک در دانشگاه سینسیناتی، در پاسخ به منشاء تولد ستاره را می‌دهد:
 ستارگان از فروپاشی گرانشی ابرهای بزرگ از مواد بین ستاره ای شکل می گیرند. در واقع فضای بین ستاره ها خالی نیست. تقریبا خالی است، اما نه به طور کامل. ماده بین ستاره ای که در بین ستاره‌ها یافت می‌شود از گاز و غبار ساخته شده است. مسلماً تنها حدود 10 درصد از جرم کهکشان راه شیری ما از ماده بین ستاره‌ای تشکیل شده است. اما این ماده، به همان اندازه که ضعیف است، نیروی گرانشی وارد می‌کند و در نتیجه شروع به جمع شدن خود می‌کند.
با ادامه این برافزایش، گرانش به طور فزاینده‌ای قوی می‌شود زیرا با افزایش جرم و کاهش فاصله اتم‌های منفرد، قدرت آن افزایش می‌یابد. در نهایت این ماده بین ستاره‌ای به طور کامل در خود فرو می‌ریزد. مواد در مرکز توسط مواد در حال ریزش در خارج فشرده می‌شوند و به سمت پایین فشار می‌آورند تا به مرکز برسند. و این فشرده سازی مرکز ابر در حال فروپاشی را گرم می‌کند.

در نقطه‌ای، دما در مرکز آنقدر بالا می‌رود که باعث ایجاد واکنش همجوشی می‌شود. تمام موادی که در آن سقوط کرده اند به یک ستاره داغ و درخشان تبدیل می‌شوند. تا زمانی که گاز هیدروژن در واکنش‌های هسته‌ای جوش بخورد، ستاره به درخشش ادامه می‌دهد و فشار گرانشی که به داخل فشار می‌آورد، اتم‌ها را بسیار داغ و محکم در مرکز نگه می‌دارد.
در پایان شمارو به دیدن کلیپی در این باره دعوت میکنم.

دنیای علم اقیانوسی بزرگ و پر از ناشناخته‌‌ها و عجایب است. بچه‌ها مقاله امروز آغاز مطالب عملی محکینو هستش، خوشحال میشیم با نظراتتون مارو تو هرچه بهتر کردن محتوای تولیدی کمک کنید. در پایان شمارو به دیدن کلیپی در این باره دعوت میکنم.

منبع