امروزه بسیاری از دانش آموزان در مقاطع مختلفی تحصیل می‌کنند بی آنکه علاقه‌‌ای به آن مسیر تحصیلی یا استعدادی در آن داشته باشند. آنچه که روی میده این هست که بسیاری از خانواده‌ها بدون در نظر گرفتن استعداد و توانایی یا علاقه دانش آموزشان به آن مسیر اقدام به انتخاب رشته برایشان می‌کنند. عواملی که اغلب در این انتخاب دخیل‌اند؛ علاقه خانواده به رشته خاص، پیشنهاد اهل فامیل یا دوستان و آشنایان، سطح اجتماعی خانواده برای مثال در اکثر خانواده‌های که یکی یا هر دو والدین پزشک بوده‌اند و حتی در مشاغل پیراپزشکی به صورت خودکار فرزندان به سمت رشته پزشکی هل داده می‌شوند، بی آنکه در همه‌ی این موارد به سطح استعداد و پتانسیل ذهنی و جسمی دانش آموز از جمله علاقه و سطح آی کیو و ای کیو یا زمینه استعدادی آن توجه شود. در نتیجه ما دانش آموزانی خواهیم داشت که چند سال در مدرسه و دانشگاه مشغول به تحصیل در رشته‌ای که یا علاقه‌ای به آن نداشته، یا استعداد و توانایی کافی در آن رشته را دارا نیستند و یا هردوی این موارد. که این خود مشکلات دیگری را سبب میشود، به طور مثال ناتوانی در گذراندن واحدهای درسی رشته‌ای که توانایی‌های دانش آموز در سطح آن نمی‌باشد یا مقوله بی انگیزگی برای افرادی که چون رشته یا حرفه مورد علاقه‌شان را دنبال نمی‌کنند اشتیاقی به درس خواندن نداشته که عوارض مختلفی نظیر، افت تحصیلی و در پی آن کم شدن اعتماد به نفس و در ادامه بروز علائم افسردگی داشته باشد.